12% η Χρυσή Αυγή; Άντε ρε! Μόνον;

Θεωρώ βέβαιον ότι βαίνομεν με ταχύτητα φωτός σε μετωπική σύγκρουση με τον τοίχο, πάνω στον οποίο είναι χαραγμένο το ευρώ. Στην πίσω πλευρά η δραχμή. Τότε θα έχουμε ισοπεδωθεί, τότε θα πηδήξουν απ’ το μπαλκόνι άλλοι 5.000 συμπατριώτες μας, ίσως δε και να έχουμε και 20.000 θανάτους από έλλειψη περίθαλψης. Και τί έγινε; No problem. Σε κάθε πόλεμο, λένε οι..

στατιστικές ότι, οι απώλειες δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 2%, άλλως πρόκειται περί ανίκανου στρατεύματος. Άρα, το 0,25% είναι φοβερή επιτυχία.

Τα ζωντανά κρατούν λέει την πατρίδα ζωντανή και τα βάζουν με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ώστε μόλις σώσουν την πατρίδα οριστικά [την έχουν σώσει δέκα φορές προσωρινά] να μπορεί η πατρίδα να αναπνέει κανονικά, ενώ τώρα πνέει τα λοίσθια. Τα ανθρωπόμορφα κτήνη που εξακολουθούν να ερίζουν για οφίκια και να παίζουν παιχνιδάκια στην πλάτη μας. Έδωσαν εντολή και στην ΕΛ.ΑΣ. να συλλαμβάνει τους βουλευτές που καταλαμβάνονται να διαπράττουν κακούργημα επ’ αυτοφώρω, αφού έτσι ορίζει το Σύνταγμα. Θέλουν, δηλαδή, να μας πείσουν ότι αν ένας αστυνομικός έβλεπε ένα βουλευτή να σφάζει στο γόνατο έναν άνθρωπο, θα σκεφτόταν ότι δεν μπορεί να συλλάβει τον βουλευτή δολοφόνο, διότι είναι ενδεχόμενο να έχει διαπράξει ο δολοφόνος βουλευτής ένα απλό πλημμεληματάκι, εξ ου και απαγορεύεται η σύλληψή του.

Όλα ένα θέατρο για να συνεχίζεται η μάσα των πουλημένων και η αφαίμαξη του λαού. Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αυτή κρύβεται πίσω από

- τον Άκη και τις δεκάδες χιλιάδες των λοιπών λαμογίων με τις μίζες

- τα παραδικαστικά κυκλώματα

- το ντοπάρισμα των πρωταθλητών και ολυμπιονικών με τις μαϊμουδένιες επιτυχίες

- το φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων 2004

- την ποδοσφαιρική παράγκα

- τη Siemens και το Βατοπαίδι

- τη λεηλασία του Χρηματιστηρίου του 1999

- το μεγαλοφυές σχέδιο ταπείνωσης των νέων με τους θεσμούς των συμβασιούχων και των stagiaires

- τις [π]ορδές των δήθεν συμβούλων και ειδικών γραμματέων

- την εγκατάλειψη της Θράκης

- την προδοσία της Κύπρου και το σχέδιο Ανάν

- τις παράνομες ψηφοθηρικές συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα

- όλους τους επίορκους δημόσιους λειτουργούς

- την προδοσία των Ιμίων και την ντροπή της παράδοσης Οτσαλάν

- τον προσδιορισμό του ελλείμματος σε 15,9% το 2009, ενώ ήταν 3,9%, όπως μας ενημέρωσε προ ημερών η κ Γεωργαντά με αναλυτική μελέτη της

- την άρνηση των κυβερνώντων να γίνει έλεγχος του χρέους

- τους 54.000 που έβγαλαν τα κεφάλαιά τους έξω παρέα με τον κ. Πανταλάκη

- την αγορά πολυτελούς διαμερίσματος στην Ηρώδου του Αττικού από την κ. Τσαρλαμπά με χρήματα που δεν δικαιολογούσαν τα εισοδήματά της, αλλά δεν ήλεγξε το ΣΔΟΕ

- τους 30 [μόνον;] πολιτικούς που ξεψαχνίζει το ΣΔΟΕ, ενώ υπάρχει μεγάλη ουρά για πολλούς άλλους που περιμένουν συνωστιζόμενοι τη σειρά τους

- τις χιλιάδες των κρατικοδίαιτων κομματόσκυλων όλων των αποχρώσεων

- τις τρομοκρατικές οργανώσεις που έστηνε ο Χρυσοχοΐδης. Ναι αυτός που συναντούσε τον αμερικανό πρέσβυ κατά μόνας και του έλεγε ότι η «ΕΥΠ είναι μια μάπα» καθ’ υπόδειξη, πάντοτε, της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Αυτός που εξάρθρωνε τρομοκρατικές οργανώσεις και ψέκαζε τους αγανακτισμένους, αλλά άφησε άλυτο το μυστήριο των νεκρών της ΜΑΡΦΙΝ και της δολοφονίας του υπ[ερ]ασπιστή του.

- όλους τους μεγαλοφοροφυγάδες των βορείων προαστείων

- όλους τους μεγαλοεκδότες και καναλάρχες

- όλα τα πολιτικά νούμερα που μας στέλνουν στον Καιάδα

- τους λυμεώνες του Παντείου [και με δικαστική βούλα] και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου

- το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

- τη νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών εν είδει νεύματος προς εκατοντάδες χιλιάδες άλλων υποψηφίων εισβολέων, όπως το διαβόητο νεύμα του Αντρέα στη Δήμητρα.

- το βόλεμα των ημετέρων ακόμη και σήμερα με τα λεφτά που κόβουν από τους χαμηλοσυνταξιούχους

- τις ηλιθιότητες των λιλιπούτειων Χατζηδάκη, Βρούτση, Στουρνάρα, Μιταράκη, Σκοπούλη και όλου του κυβερνητικού θιάσου

- την επιχορήγηση με € 12 εκ. του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου της οικογενείας Σαμαρά

- το κούρεμα των ομολόγων που φορτώθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία, ενόσω ο μεν Γιωργάκης και οι παλαμοκρούστες του έκαναν πλάτες στις ξένες τράπεζες μέχρι αυτές να τα ξεφορτωθούν, ο δε Σαμαράς έπαιζε Ζάππειο Ι, ΙΙ και ΙΙΙ

- τον…, την…, το…, τους…, τις…, τα…

Παρ’ όλ’ αυτά, τα ποσοστά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σημειώνουν άνοδο στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις. Πώς εξηγείται το φαινόμενο; Διάβασα αρκετά κείμενα συμπατριωτών κατά πάντα άξιων που προσπαθούν με διεισδυτικές αναλύσεις να δώσουν κάποια εξήγηση από διαφορετικές πολιτικές οπτικές γωνίες ο καθένας. Κοινό σημείο αναφοράς τους η κακή και ασύδοτη αριστερά, στις ορέξεις της οποίας υπέκυπταν οι δεξιοκεντροαριστεροσοσιαλιστές, ή η αποχαύνωση που έχει σκεπάσει τη χώρα ελέω του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος.

Επειδή οι απόψεις είναι όπως τα κεφάλια, δηλαδή όλοι έχουμε, σκέφτηκα να γράψω και εγώ την απλοϊκή μου άποψη, όπως αναβλύζει από τη ρηχή μου σκέψη.

-Όταν μία γυναίκα περπατάει μόνη στον δρόμο και την κάνει τούμπανο στο ξύλο ένας τύπος για να της αποσπάσει την τσάντα καθώς εκείνη αντιστέκεται, αυτή η γυναίκα θα ήθελε πολύ να έχει δίπλα της τον γιό της ή τον άνδρα της για να σπάσουν εκείνοι στο ξύλο τον άνανδρο τυπά.

-Όταν ένας μπάρμπας πάει στο ΑΤΜ για να σηκώσει € 50 και του τα αρπάζει ένας πεινασμένος ή απλώς τεμπέλης, πολύ θα ήθελε, αφού ο ίδιος δεν μπορεί, να βρεθεί κάποιος να τρέξει, να τον αρπάξει και να του ρίξει δυο σφαλιάρες ανακτώντας το πενηντάρικο.

Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοια παραδείγματα της καθημερινότητας που δείχνουν ότι οι ευάλωτοι συμπολίτες μας [εγώ πιστεύω πως όλοι είμαστε ευάλωτοι] νοιώθουν την ανάγκη να έχουν προστασία. Ασφαλώς και όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι δυνατόν να επεμβαίνει σε κάθε περιστατικό η Αστυνομία, η ύπαρξη της οποίας έχει κυρίως αποτρεπτικό/προληπτικό και δευτερευόντως κατασταλτικό σκοπό.

Όταν, λοιπόν, ο πολίτης νοιώθει αδύναμος να υπερασπισθεί τον εαυτό του είτε λόγω σωματοδομής ή φύλου είτε λόγω ηλικίας, επειδή έχουν εισαχθεί νέα ήθη και έθιμα στην κοινωνία μας, όταν οι κακοποιοί δεν φοβούνται το κράτος και έρχεται ο μπρατσωμένος χρυσαυγίτης να «καθαρίσει» παίζοντας τον ρόλο του προστάτη που όλοι αποζητούμε, δεν είναι αυτός που υποκαθιστά την Αστυνομία. Είναι αυτός που παίζει τον ρόλο του αδελφού ή του γιου ή του συζύγου ή του πατέρα ή του φίλου. Είναι αυτός που αποκαθιστά μια αδικία απέναντι στην οποία νοιώθει ανυπεράσπιστος ο πολίτης. Συμβαίνει, τώρα, η πλειονότητα των κακοποιών στοιχείων που πρωταγωνιστούν σε τέτοια επεισόδια να είναι αλλοδαποί και μάλιστα να διαβιούν στη χώρα λάθρα.

Εάν, λοιπόν, εγώ περιμένοντας το παιδί μου να γυρίσει από το σχολείο πληροφορηθώ ότι του την «έπεσαν» στον δρόμο τρεις αλητήριοι ανεξαρτήτως εθνικότητος, αλλά περνούσε εκείνη την ώρα ένας χρυσαυγίτης που τους έσπασε στο ξύλο και έσωσε το παιδί μου, θα τον ευχαριστήσω και θα δοξάζω τον Θεό που βρέθηκε στο δρόμο του παιδιού μου.

Δεν θα πω «Πού είναι το κράτος και η αστυνομία», διότι αντιλαμβάνομαι ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να είναι πανταχού παρούσα. Θα κακίσω τον εαυτό μου που οι νόμοι της φυσικής δεν μου επέτρεπαν να βρίσκομαι και στο σπίτι και στον δρόμο για να συνοδεύσω το παιδί μου, ίσως δε και διότι δεν έκανα τη σωστή επιλογή.

Αν, τώρα, επαναλαμβάνω, αυτοί οι τύποι που επιδεικνύουν τέτοια παραβατική συμπεριφορά είναι λαθρομετανάστες και παρανομούν επειδή δεν είναι νόμιμοι, όπως ισχυρίζονται μερικοί, ή επειδή τρέφουν κάποιο μίσος εναντίον αυτών που τους έδωσαν κάποτε ένα κομμάτι ψωμί ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, μού είναι παντελώς αδιάφορο. Εγώ ξέρω ότι κινδυνεύει η ζωή μου εξ αιτίας και του «Δουβλίνο ΙΙ» που υπέγραψαν οι ανεγκέφαλοι κυβερνήτες μου, οι οποίοι συνυπέγραψαν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και το άνοιγμα των συνόρων επιδεικνύοντας πλήρη αδιαφορία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιούργησε η από μέρους τους έλλειψη οξυδέρκειας, και δεν φροντίζω να δικαιολογήσω τις εν πολλοίς ειδεχθείς πράξεις των παραβατών.

Ας πούμε ότι με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ νοιώθω πως έχω και εγώ τον σωματοφύλακά μου, αυτόν που παλιά αποκαλούσαμε «φύλακα-άγγελο». Κι’ ας προσέξουμε κάτι πολύ σημαντικό: κανείς από αυτούς δεν σου ζητεί τα στοιχεία σου για να σου στείλει διαφημιστικό κομματικό υλικό ή να σε καλέσει σε κομματική συγκέντρωση ζαλίζοντάς σε με ηλεκτρονικά μηνύματα και σου μου σου [SMS]. Έκανε το καλό, το έριξε στον γιαλό και πήγε παρακάτω. Ίσως να είναι πονηρή τακτική αυτή η συμπεριφορά, αλλά πιστεύει κανείς ότι θα ελέγξει ο αδύναμος και απροστάτευτος συμπολίτης μας αν ο χρυσαυγίτης είναι θαυμαστής του Χίτλερ και πολέμιος των Εβραίων ή ιδιοτελής, για να αποφασίσει αν θα δεχθεί τη βοήθειά του; Όχι βέβαια. Μέσα στο μπάχαλο που βιώνουμε, όλοι λέμε primum vivere.

Κι’ αν την επιβίωση την οφείλουμε σε έναν ανεγκέφαλο, ακαλλιέργητο, μονοκόμματο, αλλά αγαθό γίγαντα χρυσαυγίτη [υπάρχουν και αρκετοί ουδόλως αγαθοί, όπως συμβαίνει με όλα τα κόμματα], θα του χαρίσουμε την ψήφο μας, αφού ουδείς άλλος υποψήφιος μπορεί πλέον να μας διορίσει στο Δημόσιο, όπως γινόταν τότε που δεν είχαν εισβάλει στη ζωή μας οι ορδές των λαθρομεταναστών. Κι’ αν οι άλλοι υποψήφιοι διόρισαν κατά καιρούς τα παιδιά μου στο Δημόσιο, εξ ου και τους οφείλω χάριτας, θα ζυγίσω το πράμα και θα πω: «Καλά διορίστηκαν. Για να συνεχίσουν, όμως, να είναι διορισμένα, πρέπει να βρίσκονται εν ζωή και να διατηρούν και τη σωματική τους και ψυχική ακεραιότητα. Τί να τον κάνω εγώ τον διορισμό των παιδιών μου, αν αυτά δεν μπορούν να τον απολαύσουν, επειδή μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία ή αναπαύονται στα θυμαράκια;».

Με άλλα λόγια: οι ψηφοφόροι αλλάζουν δυνάστη με βάση τις ανάγκες τους, οι οποίες αλλάζουν λόγω εποχής. Και διαλέγουν αυτόν που ικανοποιεί τις νέες ανάγκες τους αδιαφορώντας για τα περαιτέρω και τις κραυγές των δημοκρατόρων που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη επαίσχυντη Δημοκρατία τους που βρίσκεται εν κινδύνω. Το απέδειξαν την 04.10.2009, την 14.11.2010 και την 17.06.2012.

Τόσο απλά! Πιο απλά δεν γίνεται.

Σωτήριος Καλαμίτσης